Fotoshoot Olli’s Gone
Wat er weg is, is onduidelijk. Maar de rockband Olli’s Gone zoekt het: het pad met als einddoel het vinden van het onduidelijke, ofwel Olli. Met het proces daarnaartoe help ik ze graag een handje door ze iets concreets te geven: toffe plaatjes van de band! Dit leek bijna letterlijk in het water te vallen door de regen, maar het is allemaal goed gekomen dankzij het optimisme en de humor van de mannen.
Plaatjes schieten tussen de buien door.
Regen, regen, en nog meer regen. Dit gaat nooit goed komen, dacht ik. Afzeggen en een nieuwe datum prikken. Maar de mannen van Olli’s Gone waren vastberaden: vandaag gaat er geschoten worden! Dus daar ging ik met de plu in de hand naar het station, op naar Amersfoort. En behalve plaatjes schieten, schoot ik ook vaak in de lach. Wat een geweldig gezellige dag op een toffe locatie 🙂
Locatie gezocht en gevonden.
Want wat kun je soms moeilijk denken en het ver zoeken, terwijl je het zo dichtbij kan vinden! ‘S ochtends stond er namelijk een brainstorm gepland waarin ik de mannen wilde leren kennen, hun wensen uit kon horen en we de mogelijke locaties op een rijtje moesten zetten. Dankzij Kevin belandden we na een kwartier al in het googelen naar trouwlocaties (cheesy!). Maar uiteindelijk kwam ik via een urban-fotografie-forum uit bij.. De Wagenwerkplaats. Wat bleek? Hier staat de bunker waar Olli’s Gone altijd repeteert!
Eenmaal gearriveerd.
Eenmaal gearriveerd blijkt dit gewoon een geweldige locatie. En hoe gaaf om juist op deze voor hun bekende plek de foto’s te maken. Ik was ook in mijn nopjes, want De Wagenwerkplaats staat vol met oude gebouwen, muren met graffiti, en zelfs nog oude treinwagons. In de twee uurtjes dat het droog was hebben we dus heel wat plaatjes kunnen schieten. En zoals afgesproken was ook de oude Starlet (of zoals zij zeggen, starslet..) meegenomen door Stephan als decor voor de tweede helft van de shoot.
Luchtig en droog.
Hoewel het weer nat en droevig was, was de sfeer luchtig, lachwekkend en een beetje droog. De gekste ideeën kwamen boven, heerlijk. Zo stond ik tussen de buien door nog de band te fotograferen rondom een put waar de autosleutels ooit in verdwenen waren en moest ik een vallend ijsje fotograferen met beteuterde gezichten want tja… Olli’s Gone. Een creatievere manier om iets onbekends dat verdwenen is vast te leggen ben ik nog niet tegen gekomen 😉
Je vraagt je misschien af wat de band zelf van deze dag vond?
“Het zijn niet alleen leuke foto’s; het was een heerlijke dag. Veel gelachen en geleefd. Zo heb je niet alleen een mooie foto van jezelf of de groep, maar ook een mooie foto van een goede herinnering. Dat maakt het net dat beetje beter!”
En ik wens Olli’s Gone natuurlijk veel succes bij hun zoektocht!
Dag 🙂
Yorinde